بچه ها دوباره از سمت خوبهای عالم دعوت شدند

همون کسایی که تموم عمر و جون و شرفشون و به کف دست گرفتند تا ما امروز به راحتی زندگی کنیم.

بله ؛ بچه های مسجد دوباره میهمان شهدا شدند.

یادش بخیر هر سال که می خواستیم بریم از چند ماه پیش پیگیر کارها می شدیم .

یادش بخیر وقتی کارها گیر می کرد می رفتم سراغ پنج تا شهید گمنان پادگان ولیعصر (عج) ، دست به دامن اونا می شدم ، سنگ قبرشون و می بوسیدم ، انگار داشتم دیوارهای پاک کعبه رو می بوسیدم .

آخرشم ، یه نگاه به عکس حاج احمد کاظمی می کردم و دست به صورتش می کشیدم و می رفتم .

آره ؛شماها ردم نمی کردید ، کارها رو درست می کردید...

یادش بخیر ، اون روزهایی که با رفیق قدیمیم ، مرتضی مختاری تو لشگر از این ور به اون ور می رفتیم تا بتونیم مجوز عبورتوی مناطق و بگیریم .

یادش بخیر که چه تلاشهایی حسین رستمعلی می کرد تا وسایل فرهنگی سفر به موقع آماده بشه .

یادش بخیر آقا سعیدسفارش به همکاری می کرد .

یادش بخیر ابوالفضل و مسعود .

یادش بخیر مجید حیدری چقدر زحمت می کشید تا غذاها تو منطقه سر وقت آماده بشه.

یادش بخیر نوای دلنشین حاج حسین میرزاپور و قاسم گودرزی و تو مناطق .

یادش بخیر شب اول تو گردان تخریب چه حال و هوایی داشتیم ، حاج داود دشتی صحبت می کرد و بچه ها گریه می کردند و حال خوشی داشتند .

یادش بخیر همه بچه های با صفای مسجد و از گروه یکش تا گرو شش.

یادش بخیر وقت برگشت و که همه بوی خدا می دادند.

انشاء الله امسال هم شهدا ما رو بخرند و دعوتمون کنند .

یادش بخیر ...