از نظر قرآن نمی توان به کسانی که راه می روند و چشمانشان باز است بگوییم که زنده هستند

مُرده های متحرک هستند

ما انسانها را خلق کردیم که به "حیات طیبه " برسند .

اگر خداوند اراده ی خیری برای کسی کند ، کاری می کند که او میل به انجام کارهای خدایی بردارد و اوامر الهی را گوش بدهد . نشانه ی کسانی که مرده متحرک هستند اینست که حدیث را می شنوند ولی یادشان می رود ، حتی پای مجالس موعظه هم می نشینند .

برای بدست آوردن "حیات طیبه" باید زحمت کشید .

قرآن می فرماید: وقتی که شروع می کنند برای مبارزه ما آنها را زنده می کنیم ،(معلوم است اینها اول مرده اند).

مومن دو قلب دارد : ۱ ـ قلبی که در ما می تپد . ۲ ـ قلبی که باید با آن حرکت کرد به برکت عَمَلِمان .

علم حقیقی علمی است که در قلبمان ریخته می شود و قلب هم ظرفی است که معارف الهی در آن جای می گیرد . اگر با چشم گناه کنیم می رود و می رسد به قلب ، قرآن هم بخوانید دیگر اثر ندارد . اعمال زشت ظرف را خراب می کند تا جایی که قلب میمیرد .

اگر بتوانی چشم را کنترل کنی ، گوش را کنترل کنی ، یک کار خوب که می کنی قلب روشن می شود و نورانی می شود ، اول انسان نورانی شدن قلبش را نمی فهمد بعد کم کم می بیند و می فهمد نوری در قلبش است .

استقامت میخواهد تا انسان به این مرحله برسد . 

*******************************************************

- این مطالب از دست نوشته های کلاسهاییِ که در سال ۸۶ شرکت میکردم و مربوط به روزهای خوبیه که بیشتر به فکر خودم و دلم بودم ، اون روزهایی که به دنبال قلب سلیم بودم . 

ـ نوشتم برای تکرار و یادآوری به دلم و بعد نوشتم برای تذکر به خودم که یادم باشه به دنبال چه بودم و به دنبال چه میریم .