بی قیمتم

این روزها با او زیاد حرف می زنم
از صادقانه های خودم
از لطف های این روزها
از حرفهایی که تحملش سخت شده
از خودم ؛ که گاهی دلم برای خودم می سوزد
از خستگی ها و بی حالی هایی که گاهی به دوستان هم منتقل می شود
از ...
امروز به او می گفتم :

قیمتی ندارم
مرا برای خودت بخر
ضرر نمی کنی ...

چقدر عَوَض شده!!!

دارم فکر میکنم

به آن پیر مرد فقیر و محاسن سفیدی که با دختر کوچکش هر چند روز یکبار ، سر ِ راهم می ایستد و یک جوری نگاهم می کند که دلم به حالشان بسوزد و کمکش کنم و بعد یک عالمه به جانم دعا می کند .

چقدر آشناست !

قبلا کجا دیده بودمش ؟

نکند همان رفیق قدیمی خودم باشد ؟

همان روح ِ دوست داشتنی و مهربانی که از او قول گرفته بودم

وقتی به این دنیا آمدیم ، مواظبم باشد و کمکم کند تا دلِ من رَقیق بماند

همان که قرار شد هر چند روز با دعاهایش دستم را بگیرد ...

چقدر پیر شده !!!

اشتباه کردم ؛ ببخش...

" باران می بارد "

از دست من دلگیری ؟؟؟                                   
می دانم ...

رفته ای پشت ابرها ، داری گریه می کنی

بابا

یکی از رفقام می گفت :

چند وقت ِ پیش ، پسر چهار سالش ، نیمه های شب بیدارش کرده و گفته بود :

"بچه ها وقتی تِشنَشون میشه ، باباها بهشون آب میدن"

رفیقم می گفت : از این جملش خندم گرفت و راهی نداشتم که بلند بشم و براش آب بیارم .

با خودم می گفتم : چه بچه زرنگی

عجب حرفی زد

مدتیه فکر میکنم که شب تولد بابا چی بهش بگم که بخنده و

راهی نداشته باشه جز اینکه منُ با دستان ِ خودش سیراب کنه ...

آخه خودشون فرمودند : أنا و علیٌّ أبوا هذه الاُمّة

"من و علی پدران این امتیم "

ولادت پیامبر خوبیها و امام جعفر صادق (علیه السلام) و تبریک عرض میکنم .