آقا نمی آیی؟
بعضی از دروغ ها گفتنشان واجب است ...
مثل همین ایاک نعبد و ایاک نستعینی که باید روزی ده بار توی نماز واجبمان بگوییم.
این روزها دلگیرم از صداقتهایی که مشامم را آزار می دهد .
گیرم که تو منتظر واقعی نیستی.
گیرم که به قول خودت هنوز آماده نشده ای
گیرم که دم از مولا زدن هایت ادعایی بیش نیست
خب کمی هم شرمنده باش به جای این که با افتخار ، منتظر نبودنت را پیامک کنی برای دوست و رفیق و فامیل و آشنا و غریبه...
گیرم که هنوز آماده نیستی
خب سرافکنده باش نه این که شعر "آقا نَیا" بگویی و بفرستی برای فلان جشنواره که تندیس بگیری و توی فلان شب شعر بخوانی که برایت کف بزنند...
تو که این قدر اهل تقوایی که به هیچ قیمت حاضر نیستی به دروغ "العجل" بگویی و با صداقت می گویی آقا نیا و...
خب چرا منتظر نیستی؟
خب چرا آماده نیستی؟
خب چرا شرمنده نیستی؟
اصلاً چرا حرف می زنی؟
ساکت باشی به تقوا نزدیک تر است...
حرف نزنی با صداقتی که خودت ژستش را گرفته ای بیشتر جور در می آید
تو که این قدر از دروغ بدت می آید خب نماز هم نخوان
ایاک نعبد و ایاک نستعین نگو
عهد نخوان
نصرتی لکم معدّه نگو
زیارت عاشورا نخوان
بأبی أنت و أمّی نگو...
نه عزیز دلم
اینها را نمی شود نگویی
اگر نگویی بیچاره ای...
راست گفتن گاهی فقط به این نیست که دروغ نگویی
به این است که خودت راست باشی
خودت را تغییر بدهی .
جوری بشوی که حرف هایی را که باید بزنی راست باشند
اگر راست می گویی راست باش...
................
می خواستم بگم دوستت دارم
می خواستم بگم بجز تو کسی و ندارم
می خواستم بگم دوری از تو بیچارم کرد ، به کجاها کشوند من ُ
می خواستم بگم زندگیم فرق کرد
میخواستم بگم آقا نمی آیی؟
اما این بغض مگر گذاشت....
..............
جمکران که بروی ؛ نماز امام زمان که بخواهی بخوانی
همین ایاک نعبد و ایاک نستعین را باید دویست بار بگویی
آنقدر بگویی که خودت خجالت بکشی .
آن وقت دلشان به حالت بسوزد. خودشان به صرافت بیفتند که کجی هایت را راست کنند...
مهم نیست
