آفتابی از مشرق ازل برآید،به هر سینه ای که تابد،درِ سعادت و کرامت بر او گشاید، راز او معدنِ رازِ پادشاه گردد،به هر حالی که بُوَد و به هر کوئی که رود مقصدش درگاه حق بُوَد،

 پای عشقش همیشه در راه باشد، بر پیشانیش نشان اقبال بُوَد و در دیده یقینش نورِ اعتبارِ افعال ذوالجلال! بر رخسارش گُلِ نوال، و در مشامش نفحه های روضهء وصال !

بر سرش تاج وقار و در برش حُلّه افتقار!

بر ظاهرش کسوتِ عبودیت، و در باطنش نظرِ ربوبیت!

میــلاد

 پیامبر رحمت و برکت محمد مصطفی(ص)

 و پیشوا اهل ولا حضرت صـــادق(ع)

مبـــارک

قطع نظر از اجر و پاداش و استجابتی که بر دعا مترتب است،

دعا اگر از حد لقلقه زبان بگذرد و روح انسان به اهتزار درآید،یک روحانیت بسیار عالی دارد

مثل این است که انسان خود را غرق در نور ببیند.

انسان وقتی از غیر خدا چیزی می خواهد،احساس ذلت می کند و وقتی از خدا می خواهد،احساس عزت،

پس دعا هم طلب است و هم مطلوب

***

صدگفتار / صـ 130 / استاد شهید مرتضی مطهری

به خیالمان می رسد که زندگی، همان زندگی دلخواه، موقعی شروع می شود که موانعی که سر راهمان هستند، کنار بروند:

مشکلی که هم اکنون با آن دست و پنجه نرم می کنیم

کاری که باید تمام کنیم

زمانی که باید برای کاری صرف کنیم

بدهی‌هایی که باید پرداخت کنیم

و ...

بعد از آن زندگی ما، زیبا و لذت بخش خواهد بود!

بعد از آن که همه ی این ها را تجربه کردیم، تازه می فهمیم که زندگی، همین چیزهایی است که ما آن ها را موانع می‌شناسیم

این بصیرت به ما یاری میدهد تا دریابیم که جاده‌ای بسوی خوشبختی وجود ندارد. خوشبختی، خود همین جاده است.. بیایید از هر لحظه لذت ببریم.