انصافا فیلم فوق العاده ای بود

اما حیف که بعضی ها حقشو تو جشنواره زیر پا گذاشتن

سلام فکر کنم فکرم داره برا فردا تبدیل به واقعیت میشه......

کاش میشد عید اونجا باشم.........ولی فعلا برا سال اول همینم غنیمته....

سلام خیلی دعا کنید...

دعا کنید توفیق درک بدن.....

باورم نمیشه فردا دارم میرم

شهید چمران:

من دنیا را طلاق دادم.

خدای بزرگ مرا در آتش عشق و محبت سوزاند.

مقیاس ها و معیار های جدیدی بر دلم گذاشت

و خواسته های عادی و شخصی و مادی در نظرم حذف شد.

روزگاری گذشت که دنیا و مافیها را سه طلاقه کردم

و از همه چیز خود گذشتم.

از همه چیز گذشتم و با آغوش باز به استقبال مرگ رفتم

و این شاید مهمترین و اساسی ترین پایه ی پیروزی من

در این امتحان سخت باشد.

بله، اینم یه جور خدمت به شهدا هست، انشاءالله اجرتون رو بدن.

خیلی خوبه که توفیق خدمت به شهدا رو دارین

ما همه مدیونشون هستیم

انشالله که موفق باشین

در مورد شهید چمران هم اطلاعات خیلی کمی دارم شاید دیدن این فیلم هم مناسب باشه برام

این قدم هایی که برای شهدا برمیدارین همگی قبول باشه انشاالله...

التماس دعا

سلام خیلی دعا کنید...

**** ** *** *********

سلام

چقدر عمیقه جملشون ...

از خدا پروا کنید ... تا پر وا کنید

و چقدر زیباست پر  وا کردن...

از فیلمای جشنواره قسمت نشد فیلم "چ" رو ببینم اما فیلم شیار 143 رو دیدم و برام فوق العاده جذاب بود.

خدا خیرشون بده که فیلم هایی با این رویکرد می سازند...

با سلام

نخستین جشنواره ملی وصال یار با محوریت شهدای گمنام برگزار میگردد

علاقه مندان میتوانند جهت شرکت در جشنواره ، آثار خود را از قبیل ؛ وبلاگنویسی ، مقاله نویسی ، طرح های گرافیکی ، کلیپ ،نماهنگ  و عکاسی به آدرس دبیرخانه جشنواره ملی وصال یار به صفحه اینترنتیwww.vesaal.irارسال نمایند .

لازم به ذکر است به برگزیدگان این جشنواره 5 کمک هزینه سفر به کربلای معلی ،5 کمک هزینه سفر به مشهد مقدس و 5 کمک هزینه سفر به قم مقدسه اهدا خواهد شد ،ضمنا به سایر برگزیدگان این جشنواره جوایز نفیسی اهدا میگردد.

دبیر خانه جشنواره ملی وصال یار

سلام

چه کار قشنگی انجام میدید، خدا خیرتون بده و توفیقتون رو روز افزون کنه

انشاالله با شهدا محشور بشید، ما رو هم دعا کنید

فکر میکنم شما در وبلاگ بنده درباب این موضوع پیامی قرار دادید

اما چون اسم و آدرسی نیفتاده بود نتونستم بفهمم کی بود

مد نظرم قرار میدم

با سلام 
نخستین جشنواره ملی وصال یار با محوریت شهدای گمنام برگزار میگردد.
علاقه مندان میتوانند جهت شرکت در جشنواره ، آثار خود را از قبیل ؛ وبلاگنویسی ، مقاله نویسی ، طرح های گرافیکی ، کلیپ ،نماهنگ و عکاسی به آدرس دبیرخانه جشنواره ملی وصال یار به صفحه اینترنتیwww.vesaal.ir ارسال نمایند .
لازم به ذکر است به برگزیدگان این جشنواره 5 کمک هزینه سفر به کربلای معلی ، 5 کمک هزینه سفر به مشهد مقدس و 5 کمک هزینه سفر به قم مقدسه اهدا خواهد شد ، ضمنا به سایر برگزیدگان این جشنواره جوایز نفیسی اهدا میگردد.
دبیرخانه جشنواره ملی وصال یار 

شهدا، رفته اند و رسالتی از جنس آگاهی و حرکت را بر دوش ما باقی گذاشته اند. شهادت، مرز زمین و آسمان است و شهدا، مرزبانان هماره بیداری. شهیدان، پیامبران حماسه انسان اند که ما را مسئولیتی ممتد که در لحظه لحظه زندگی مان جاری است، نازل فرموده اند.

دلم برای چمران تنگ شده است

یک روز حاج احمد آقا از دفتر امام به ستاد جنگ های نامنظم در اهواز تلفن کردند و گفتند که امام می‏‏فرمایند: «دلم برای دکتر چمران تنگ شده است بگویید به تهران بیاید.»
دکتر که در آن روزها در منطقه سوسنگرد از ناحیه پا مجروح شده بود، پس از شنیدن این پیام راهی تهران شد و به محضر امام شرفیاب گردید. در معیت ایشان نقشه‏‏ها و کالکهای منطقه عملیاتی را به خدمت امام بردیم. دکتر از ناحیه پا ناراحتی داشت و نمی‏توانست پایش را جمع کند و دو زانو بنشیند اما به احترام امام که به او عشق می‏‏ورزید در مقابل ایشان دو زانو نشست و در حالی که فشار زیادی را متحمل می‏‏شد شروع به توضیح و توجیه نقشه‏ها کرد.
امام با فراست خاصی که داشتند متوجه ناراحتی دکتر شده و فرمودند: «آقای دکتر پایتان را دراز کنید و راحت باشید.» دکتر عرض کرد راحت هستم. امام فرمودند: «می‏گویم پایتان را دراز کنید.» دکتر به احترام امام نپذیرفتند و عرض کردند دردی احساس نمی‏کنند. دو مرتبه امام با لحن خاصی فرمودند: «می‏گویم پایتان را دراز کنید و راحت بنشینید» که لاجرم او هم پذیرفت.
پس از اینکه دیدار به اتمام رسید، امام که آماده رفتن به حسینیه جماران برای دیدار با مردم بودند فرزند خود حاج احمد آقا را که وسط حیاط منزل ایستاده بود صدا کردند و به او فرمودند: «احمد، احمد!» ولی حاج احمد آقا در داخل حیاط بود و صدای امام را نمی‏شنید بنده او را از داخل ایوان صدا کردم و گفتم که امام شما را صدا می‏‏زنند حاج احمد آقا خدمت امام که رسیدند. آقا به او فرمودند: «این میزها را که گذاشته‏اید، آقای چمران با پای زخمی که نمی‏تواند از روی آنها رد شود. اینها را بردارید و راه را باز کنید.»

منبع: برداشتهایی از سیره امام خمینی(س)، جلد دوم ویژگیهای فردی، به کوشش غلامعلی رجائی، ص204

سلام

وقتتون بخیر.

ببخشید شما برای اکران فیلم دانشگاه های شهرستانها هم میرین یا فقط دانشگاه های تهران میرین؟!