تشرف کودک و عنایت محبوب
روز 16 شعبان 1415 بچه 9 ساله ای از طبقه بالای ساختمان مرتفع سقوط می کند و از همان جا صدا می زند «یا صاحب الزمان» اطرافیان که سقوط بچه را دیدند بلافاصله می دوند و سراسیمه به محل حادثه می رسند در حالیکه همه یقین داشتند که این پسر بچه یا مرده و یا زخمی شده اما ناگهان می بینند پسر بچه از روی زمین صحیح و سالم برخاست و مشغول راه رفتن است ، دورش جمع می شوند و می پرسند چه شد؟ می گوید من می خواستم شخصی را که در پایین است ببینم خود را خم کردم و چون او از نظرم دور می شد بیشتر خم می شدم تا اینکه تعادل خود را از دست دادم و پرتاب شدم به طرف زمین به ذهنم رسید که پدر و مادرم در تمام گرفتاریها امام زمان را صدا می زنند من هم صدا زدم «یا صاحب الزمان» بلافاصله متوجه شدم آقایی مرا گرفت و مرا سالم روی زمین قرار داد.
شیفتگان، ج2، ص442
خیلی جالب و تکان دهنده بود
متشکرم!
به یاد این بیت شعر افتادم که :
تو که یه گوشه ی چشمت غم عالم ببرد
حیف باشد که تو باشی و مرا غم ببرد
مگه می شه آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف به احوالات ما عنایت نکنند
هاشا و کلا
اجرتون با ولی عصر ارواحنا فدا
از حضور معنویتون به وبلاگم متشکرم
ببخشید این روزا سرم خیلی شلوغه
نتونستم زودتر بهتون سر بزنم
موفق و آسمانی باشید و مورد تایید و توجه خاص پروردگار مهربان و اولیاالله
التماس دعا
اللهم عجل لولیک الفرج
سلام
تشکر از حضورتون.
محتاجیم به دعا