گفتی:غزل بگو!چه بگویم؟مجال کو؟
شیرین من، برای غزل شور و حال کو؟
پر می زند دلم به هوای غزل،ولی
گیرم هوای پر زدنم هست،بال کو؟
گیرم به فال نیک بگیرم بهار را
چشم و دلی برای تماشا و فال کو؟
تقویم چار فصل دلم را ورق زدم
آن برگ های سبز سر آغاز سال کو؟
رفتیم و پرسش ما بی جواب ماند
حال سوال و حوصله ی قیل و قال کو؟
بعد از تحریر :
سلام ؛ چند وقتیه که دل و دماغ نوشتن و ندارم , برام دعا کنید .
یاعلی
• احمد هوبر، از متفکران آزاداندیش سوئیس:
«هنگامی که من از سال 79 - 1978 (57 - 1356) شروع به مطالعه درباره امام خمینی، بخصوص از منابع ایرانی کردم، مطلقاً شگفت زده شدم؛ چرا که امام خمینی اولین رهبر مذهبی در قرن ماست که انقلابی را به وجود آورد که همزمان سه وجهه مذهبی، سیاسی و فرهنگی را در خود جمع کرده است.
تمام انقلابیون قرن ما یک انقلاب سیاسی و اجتماعی را به وجود آوردند، اما از نظر مذهب افرادی غیرمذهبی، و در حقیقت بویی از مذهب نبرده بودند و واقعا کافر بودند؛ در صورتی که امام خمینی اولین رهبر انقلابی بود که برایش دین، سیاست و فرهنگ از هم جدا نبود و این احتمالاً دلیل موفقیت شایان انقلاب اسلامی ایران است، و به همین دلیل نیز ادامه خواهد یافت. اما انقلاب های دیگر نتواستند دوام بیاورند… امام خمینی مردی است که نه تنها از ارزشهای بزرگ اخلاقی و عمیق مذهبی، برخوردار است، بلکه مردی عالم و دانشمند نیز هست و از بسیاری از مسائل مطلع است. او تنها یک عالم مذهبی و مطلع در امور مذهبی نیست، بلکه در زمینه‌های دیگر نیز نظیر سیاست اطلاعات وسیعی دارد، و به همین دلیل است که او توانست جلوی شاه بایستد و با او مخالفت کند، چرا که نه تنها عقیده و ایمان مذهبی و احساسات عمیق اسلامی‌اش به او در مبارزه و غلبه بر شاه کمک کرد، بلکه دانش سیاسی، اجتماعی و اقتصادی او نیز در این راه کمک بزرگی بود، زیرا او برای به زیر کشیدن آن هیولای وحشتناک که به نمایندگی از امریکا و قدرتهای دیگر در ایران حکومت می‌کرد به تمام این اطلاعات و خبرگی‌ها با هم نیاز داشت».
