بسم الرب المهدی
.jpg)
قطعه گمشده ای از پر پرواز کم است یازده بار شمردیم ولی بازکم است
اینهمه آب که جاریست نه اقیانوس است
عرق شرم زمین است که سرباز کم است
یک جمله و بس
در تقویم انتظار، همه فصل ها از
عطر بهاری مهدی (عج) متبرک است.
نوروز
منتظران روزی است که از شب نیمه شعبان آغاز می شود.
انتظار،
فاصله ای است میان دو جمعه: جمعه ولادت و جمعه ظهور.
بهار،
همه طراوتش را مدیون یک گل است: گل زیبای نرگس.
اگر
سختی زمستان غیبت نبود، شوق آمدن بهار عدالت معنا نداشت.
خانه
تکانی، رسم قدیمی همه منتظران بهار است. بهارِ مهدی (عج) از راه می رسد، خانه
تکانی دل ها را فراموش نکنیم.
بهترین
هدیه ای که می توان برای گلدان شکسته قلب منتظران خرید، یک شاخه گل نرگس است.
جمعه
ها کافی نیست، هر روز سهمی را به امام زمان(عج) اختصاص بدهیم.
منتظران
واقعی به اشک و آه و دعا اکتفا نمی کنند.
کم
لطفی مهمان است بر سرِ سفره بنشیند و صاحبخانه را نشناسد، حتی اگر او را نبیند.
امام
زمان (عج) بیشتر از آن به گردن شیعه حق دارند که فقط این روزها به یادشان بیفتیم.
اگر
خورشید از چشم ما پنهان مانده است، تقصیر ابرها نیست، چشمان ما باران نخورده است.
حتی
اگر امام از چشم ما غایب باشد، باز هم ما از چشم او غایب نیستیم
مبادا فقط وقتی همه درها به
رویمان بسته شد، درِ خانه امام زمان (عج) را بزنیم.
هر
دستی در آرزوی بوسیدن حجرالاسود است، حجرالاسود در آرزوی بوسیدن دست مهدی (عج) است.
منتظرتر
از امام زمان (عج) سراغ داریم؟ سالها سال در انتظار!
دلنشین ترین اشعار در دیوان
انتظار، سروده دل سپرده ترین شاعران است، آنها که دل به حضرت مهدی (عج) سپرده‌اند.
نمازِ
هیچ مأمومی بی امام اقامه نمی شود، ما چند رکعت را به امام خویش اقتدا کرده ایم؟
دیر
و زودش مصلحت است، امّا هیچ عریضه ای بی جواب نمی ماند.
|
.توجه امام زمان(علیه السلام) به شیعیان إِنَّا غَیْرُ مُهْمِلِینَ لِمُرَاعَاتِکُمْ وَ لَا نَاسِینَ لِذِکْرِکُمْ وَ لَوْ لَا ذَلِکَ لَنَزَلَ بِکُمُ اللَّأْوَاءُ وَ اصْطَلَمَکُمُ الْأَعْدَاءُ فَاتَّقُوا اللَّهَ جَلَّ جَلَالُهُ وَ ظَاهِرُونَا عَلَى انْتِیَاشِکُمْ مِنْ فِتْنَةٍ قَدْ أَنَافَتْ عَلَیْکُمْ.
بحارالأنوار، ج53، ص174؛ احتجاج، ج2، ص495؛ الخرائج و الجرائح، ج2، ص902. عمل صالح و تقرب به اهل بیت(علیهم السلام) فَیَعْمَلُ کُلُّ امْرِئٍ مِنْکُمْ مَا یَقْرُبُ بِهِ مِنْ مَحَبَّتِنَا وَ لِیَتَجَنَّبَ مَا یُدْنِیهِ مِنْ کَرَاهِیَتِنَا وَ سَخَطِنَا فَإِنَّ امْرَأً یَبْغَتُهُ فَجْأَةٌ حِینَ لَا تَنْفَعُهُ تَوْبَةٌ وَ لَا یُنَجِّیهِ مِنْ عِقَابِنَا نَدَمٌ عَلَى حَوْبَة.
بحارالأنوار، ج53، ص174؛ احتجاج، ج2، ص495. |
این یک داستان نیست
غصه است
در همین نزدیکی‌ها
